Integendeel, de mensen gedroegen zich als uitgelaten apen en misbruikten hun gaven om hun rivalen ten gronde te richten. Binnen de kortste keren werd het aards paradijs veranderd in een chaotische speeltuin waar macht, wellust, competitie, geldingsdrang en narcisme hoogtij vierden. Hemelse samenhorigheid, oprechte liefde en wederzijds begrip waren er ver te zoeken.
Zwaar gedeprimeerd riep de Schepper de Raad van Wijzen bij elkaar en vroeg hen een manier te bedenken om dit spel, van steeds de beste en de sterkste willen zijn, te stoppen.
De Wijzen staken de koppen bij elkaar en kwamen al snel met een oplossing. “Laten we een nieuw spelletje bedenken, wat dacht u van verstoppertje?”
“Klinkt veelbelovend,” antwoordde de Schepper, “maar hoe gaat dat precies in zijn werk?”
“Wel, we ontnemen hen de herinnering aan de goddelijke eigenschappen en hemelse mogelijkheden en verstoppen haar op een plaats waar ze moeilijk gevonden kan worden, diep onder de grond bijvoorbeeld.”
Maar de Schepper antwoordde: “Nee, niet onder de grond want de mensen graven nu al heel de aarde af om er te zoeken naar goud en andere kostbare mineralen.”
“Op de bodem van de diepste zee dan?” stelden de Wijzen voor.
“Neen, ook niet op de bodem van de zee, de mensen duiken immers maar al te graag met z’n allen naar de bodem van de wateren, op zoek naar parels en naar alles wat daar blinkt.”
“Laten we haar dan verstoppen bovenop de top van de hoogste berg?” opperden de Wijzen aarzelend.
“Ook geen goed idee,” zei de Schepper hoofdschuddend, “die rare menselijke wezens doen immers niets liever dan de hoogste bergen te beklimmen om er hun vlaggen te plaatsen en hun heerschappij te vieren.”
Toen ook hun laatste suggestie door de Schepper van de hand werd gewezen onder het mom van: “Neen, want voor je het weet, sturen ze raketten en andere bemande toestellen de lucht in”, gaven de Wijzen het zuchtend op.
“Pfff, misschien moet U zelf eens een oplossing bedenken?”
De Schepper dacht even na en zei toen: “Weet je wat we zullen doen? We zullen de herinnering aan hun werkelijke mogelijkheden diep in henzelf, in de kern van hun wezen, verbergen. Dat is volgens mij een plaats waar ze niet al te snel zullen gaan zoeken.”
En zo komt het dat de mensen, vanaf die dag, vergeten zijn dat wat ze werkelijk zoeken enkel en alleen in henzelf te vinden is.
(Muyoha’s bewerking van een oude Hindoe legende)