“Mama?”
“Ja jongen?”
“Mag ik jou iets vragen?”
“Tuurlijk jongen, wat wil je vragen?”
“Waarom hebben wij twee bulten?”
“Wel, dat komt” zei de moeder, “omdat wij kamelen woestijndieren zijn. We hebben de bulten nodig om onze energievoorraad in op te slaan. Zoals je weet kunnen we geen woestijn doorkruisen zonder voldoende proviand in onze bultbagage.”
“Ah, op die manier...“ zei de jonge kameel nadenkend.
“Mama?”
“Ja, mijn jongen?”
“Maar waarom hebben wij zo’n lange benen en afgeronde voeten?”
“Dat komt omdat onze benen en voeten zodanig ontworpen zijn, dat we gemakkelijk en heel lang door het mulle woestijnzand kunnen stappen” antwoordde de moeder vol trots.
“Ah ja, natuurlijk! Eigenlijk feitelijk is dat wel logisch, hé mama?”
“Héél erg logisch, mijn jongen.”
“Maar mama, waarom hebben wij eigenlijk van die lange wimpers?” vroeg de jonge kameel terwijl hij met zijn ogen knipperde.
“Die wimpers, lieve jongen, beschermen onze ogen tegen het opwaaiende zand en het felle zonlicht.”
“Ach zo, op die manier, ik denk dat ik het begin te snappen, mama. Dus, de bulten zijn er om onze energievoorraad in op te slaan wanneer we dagenlang door de woestijn moeten trekken. Onze benen en voeten zijn speciaal zo gevormd dat we gemakkelijk door het zand kunnen stappen en onze wimpers zijn zo lang omdat ze onze ogen tegen het zonlicht en opwaaiend zand beschermen.”
“Je snapt het helemaal, mijn slimme jongen!”
“Maar mama, als we zo goed uitgerust en getalenteerd zijn voor een leven in de woestijn, wat doen we dan in hemelsnaam in deze dierentuin?!”