van de woestijn.
Iedereen lachte hem uit, noemde hem onnozel en gek.
"Waarom een vuurtoren in het midden van de woestijn?" vroeg iedereen
zich af.
Maar de man wilde niet luisteren, bleef in stilte zijn werk doen en was na
enkele weken eindelijk klaar met sjouwen en bouwen.
Tot op een nacht, toen er geen maan of sterren aan de hemel te bespeuren waren, de grote vuurtoren plots zijn licht langzaam ronddraaiend in de angstaanjagende duisternis liet schijnen.
En zo gebeurde het dat iedereen in de woestijn een zee van licht zag verschijnen en in dat licht verschenen er prachtige oceaanschepen, zeilboten, onderzeeërs, walvissen, tuimelende dolfijnen, kooplieden van Venetië, Barbarossa piraten, oogstrelende zeemeerminnen en nog veel meer...
Het was alsof de Melkweg een betoverende carrousel geworden was.
Iedereen was verbijsterd en verbaasd, behalve de vuurtorenbouwer… want hij wist als geen ander
dat als iemand het licht aansteekt in de duisternis, er uit de helderheid van dat licht vele wonderen kunnen opduiken.
(Muyoha's vertaling van The Lighthouse, Kingsley L. Dennis)