"Oh neen, niet weer", dachten velen met de ogen draaiend, "Niet weer die vraag over het half lege of half volle glas!"
Maar in plaats daarvan, vroeg de psychologe glimlachend: "Hoe zwaar is dit glas water?"
Vanuit het publiek werden verschillende antwoorden geroepen, gaande van 20 gram tot 50 centiliter.
"Eigenlijk," antwoordde de psychologe, "doet het absolute gewicht er helemaal niet toe. Het gewicht van dit glas water wordt bepaald door hoe lang ik het blijf vasthouden. Als ik het een minuut vasthoudt dan is er geen probleem. Na een uur daarentegen, begint mijn arm al wat pijn te doen. En houd ik het voor een dag vast dan zal ik zelfs mijn arm niet meer voelen, laat staan dat ik deze nog zal kunnen bewegen. Het gewicht van het glas water is in elk geval onveranderd gebleven, maar hoe langer ik het blijf vasthouden, hoe zwaarder het lijkt te worden."
Na een korte stilte vervolgde ze: "Onze spanningen, stress en zorgen in het leven zijn als dat glas water. Het is van wezenlijk belang om je zorgen en je bekommernissen op tijd los te laten. Gooi de ballast zo snel mogelijk van je af.”
Doordringend keek ze vanachter haar katheder de zaal in, dronk het water in één teug op, liet een luide boer en zette het glas met een vette knipoog terug neer.