Het dienstertje, une vraie belle, komt heupwiegend de bestelling opnemen en vraagt: “Wat mag het zijn voor meneer?”
De Amerikaan kijkt naar de menukaart, vervolgens naar de dienster en zegt in zijn beste Frans: “Euhm, een quickie siel voes plet.”
De dienster, absoluut niet opgezet met deze toespeling, draait furieus haar hoofd, beent terug naar de keuken en laat de Amerikaan verbouwereerd achter.
Even later echter, keert de dienster met herwonnen kalmte terug naar het tafeltje van de Amerikaan en vraagt afgemeten: “Wat zal het zijn, meneer?”
Opnieuw kijkt de klant haar indringend aan en zegt articulerend: “Een quickie siel voes plet?”
Deze keer kan de dienster haar ongenoegen over dit ongehoorde gedrag niet onder stoelen of tafels steken en verkoopt de toerist een welgemikte Franse saflet in het gezicht.
Een vrouw aan een ander tafeltje, die alles had zien gebeuren, kreeg medelijden met de Amerikaan, ging naar hem toe en zei: “Excuseer meneer, ik denk dat wat u bestellen wilt als “quiche”wordt uitgesproken.”